 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Як валацугі‚ на чужыне.
Стаім дарог на скрыжаваньні‚
І ўсіх гняце адно пытаньне:
Куды нас заўтра доля кіне?
Здэнэрваваныя чаканьнем
Чагось нязнанага‚ як сьцені‚
Мы ад сьвітаньня да сьвітаньня
Сваёй палохаемся цені.
Як на забойцаў‚ ці зладзеяў‚
Глядзяць няласкавыя вочы.
У прадоньне канулі падзеі...
Твой кожны крок хтось пільна сочыць.
Мо сэрца насьцеж ім расхрыстаць
І паказаць‚ як кроў шчарнела?
Чаго ён хоча‚ дух нячысты‚
Ад нас бяздомных‚ кулі белых?
Няўжо ня мець нам супакою
Ад гэтай злыбядзі да скону?
Няўжо Усявышняга рукою
Ня скрэсьліць лютасьці дракона?
Я веру ў Божую ўсясілу‚
У нашу веру і збавеньне.
Мы перад злыдням да магілы
Ня будзем поўзаць на каленях.
Хрыстос Уваскросьне ясным раньнем‚
Ён нас падыме з дамавіны...
І пасьля доўгага чаканьня
Абдыме маці свайго сына.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
